Birçok vird çeken insanın, vird çektiğini ben sanmıyorum.
Peygamber Efendimiz (s.a.v.) diyor ya, “Ya kimi namazın onda birini kılar, kimi namazın onda ikisini kılar, kimi namazın onda üçünü kılar, onda dördünü, onda beşini…” vird de böyle. Virde oturduğun vakit ister otur, ister ayakta, ne halde olursan ol, yani zaruret hasıl olmuştur, oturmaya uygun değildir, yolcusun, şusun, busun… Virtte Allah ile olan rabıtanı kopardığın andaki şeyler kesiktir. Yani; bir kalp grafiği çekerken, aradaki kopuklar gibidir.
Bakın, İmam Şafi Mezhebi’nde namazı kılarken, “İyyâke na’budü ve iyyake neste’in” (Yarabbi, yalnız sana ibadet ederiz, yalnız senden yardım dileriz), bunu unuttuysan, namazı yeniden kılman gerekir. İşte virtte böyledir, gaflet içinde vird çekiliyorsa insanı Allah’tan uzaklaştırır. Gaflet içinde ise baştan savma Allah’a yaklaşmayı bırak, Allah’tan uzaklaştırır.
Ben yıllardır diyorum; “Kuşun gölgesini vurup, kuşu vurdum,” dememek lazım! Kuşu vurman içinde, merkeze iyi kitleneceksin! Tevhidi çekerken gözünü yumduğun an, Mürşid’in alır bir çocuk gibi, bir arkadaş gibi seni doğru Rıza Kapısı’na götürür, nerede bu Rıza Kapısı; Ravza-i Mutahhara’da. Rıza Kapısı’na girdiğin an durursun, önce alnından girer, gönüle kadar. İlkin “hilm (yumuşaklık)” girer, sonra ne girer “ilim” girer, sonra “hikmet” girer. Bunlar 5-10 saniye. Sonra devam et, Sır Kapısı’na gel, Peygamber Efendimize ulaşmadan bu kapılardan geçecen.
Sır Kapısı’nda “Sırların alnından girip, gönlüne indiğini,” düşün, sadece düşün, sırların ne olduğunu bilme, bilmen önemli değil, o sırlar vakti gelince açılır. Sonra Ravza’ya varınca sen Mürşid’inin potasında, Mürşid’inde Rasulullah’ın potasında erir, virdini öyle çekersin. Zamanla her şeyi Resulullah’ın gözünden görmeye başlarsın çünkü onunla cem oldun kapalı gözle.
Bunu yaparsak yol kısa sürede akar, gider. Ama ne yapıyoruz, bunu beceremiyoruz, aklımız arabada, evde, bilmem nerede, arada tesbihe geri dönüyoruz, “Allah, Allah” derken, “yallaha” gidiyor. Böylece vird bittiğinde toplamda 5-10 dakika huzurda ya varsın ya yoksun. Huzurda olduğun sürede Allah’a yaklaşırken, huzurda olmadığın zaman Allah’tan uzaklaştın, Allah’la alay mı ediyorsun? Aklın başka yerde ama sen zikir çekiyorsun, ha bu da bir şeydir, ağzın “Allah” diyor, nefis demiyor ama kazanmak istediğin şeyleri kazanamıyorsun. Yani, zikir çekerken Allah’tan başka düşündüğümüz şeyler, Allah’a tercih edilmiş oluyor. Arabayı düşündük, arabayı Allah’a tercih etmiş olduk, evi düşündük, evi Allah’a tercih etmiş olduk.
Samimi olmamız lazım, samimiyet elde edersek, yakîni elde etmiş oluruz. Yakîn bulundu mu, rıza bulunur, rıza bulundu mu, “Rıza Kapısı” çıkar karşına, rıza bulunmadan, Rıza Kapısı çıkmaz. Rıza Kapısı’na çıktığı an, Allah karşına “Sır Kapısı”nı koyar ve “Sırları öğren!” der. O zaman yaşamak çok zor olur, yalnız çok zor olur. Gün olur, çok sinirli olursun derler ki, “Veli’ler deli gibi” oluyorlar, böyle işte tahammül çok zor olur. Kişiye baktığın zaman, aklından geçeni okursun, o kadar iğrenç halleri var ki, yahu kızıyla yatıp çıkan adamın fikirlerini görüyorsun, nasıl tahammül edeceksin? Bir şadırvana bakarsın abdest alan kişiye, bir sürü yılan, çıyan o günahlarının döküldüğünü görürsün…
Namazda meleklerin kimlerin alnına “Berat” yapıştırdığını görürsün, görürsünde görürsün… Yüz metre ileride iki kişi konuşuyor, birazdan kızıp, birinin diğerine yumruk atacağını görürsün, daha olmadan önce bilirsin. Bir ağaca çıkarsın, ağacın neresi hasta, neresi ağrıyor bilirsin, nedenini bilirsin. Daha neler bilirsin, neler…
Sular konuşur seninle, “Aleykümselam!” der, sen de sulara selam verirsin. Sular zaten “Ya Hadi, Ya Hadi” der, akar gider. Daha neler, neler. Gelirsin karına, karının aklından başka bir erkek geçiyordur, bunu görürsün. Şimdi tahammülü zor bölüme geçiyorum, insanların çoğu hayal kurar, bunları görürsün, daha neler görürsün yani tahammülü zordur. Ondan sonrada yalvarırsın, “Yarabbi keşfimi kapat!” ama bir açıldı mı artık zor.
En güzel, en huzurlu şey mürid olmak. Çek virdini oh, kafan rahat, dünyada senin, ahirette senin! Ne mesuliyetin var ne bir şeyin var, hele bir görev alda sırtına, al beş tane Uhud Dağı, o zaman gör dünya kaç bucakmış! Bu işin hakkını veremeyenler var ya Mahkeme-i Kübra’da:
“Yarabbi, beni keşke kafir yapsaydın!” der, ne sanıyorsun kolay mı?
Her mürid için özel metodun var, özel düşüncen var, özel yöntemin var, uzak olsun, yakın olsun fark etmez. Evinin işini ihmal edersin, karını ihmal edersin ama onları ihmal edemezsin, işte bunlardan kimse haberdar değil ki!
Birgivi Hazretlerini bilirsiniz, Balıkesir’li. Birgivi Hazretlerinin çok güzel bir eşi vardı, Karesi Beyi ona göz koydu, kandıracak onu Birgivi’den alacak. Derken aylar, yıllar geçiyor, kadınında gönlü kaymış Karesi Beyine, kocası Veli’lerden ama kadın bilmiyor.
Bir gün, tuvalete giriyor kocası, ağlayarak çıkıyor tuvaletten, karısı diyor:
“Ne oldu adam?”
“İbrik kırıldı!” diyor.
Hani eskiden, ibriklerle su koyarlardı ya tuvalete.
“Bir ibrik için ağlanır mı? Bir tane daha koyarız!” diyor.
“Ey hatun, benim avret yerlerimi o ibrik görmüştü, başka bir ibriğe nasıl göstereyim?” diyor.
Adam Veli, Allah dostu. Kadın orada durumu anlıyor, yoksa gönlü kayıyormuş Karesi Bey’ine. Adam diyor, “Biz bu Balıkesir’den gidelim!” Gittiler, İzmir’e taşındılar.
Yani; insanın keşfi açıldı mı sanıldığı kadar kolay değil, hayat zor olur!
Birinin birini kandırdığını görürsün, apaçık kandırıyor işte, söylesen olmaz, söylemesen olmaz. Söylesen “Sen nerden biliyorsun?” diyecek, ne diyeceksin, “Ben Veli’yim mi?” diyeceksin. “Ben Veli’yim!” diyen zındık olur. Böyle diyorlar yani, biz bunları biliyoruzda duyduklarımız yani.
#Rızakapısı#sırkapısı#rabıta#zikir#ibadet#samimiibadet#keşfinaçılması#evliya
